In die konteks van motorbrandstofverbruik en doeltreffendheid verwys “buitestedelik” na 'n spesifieke bestuursiklus of toetstoestand wat ry op oop paaie buite stedelike of stadsgebiede simuleer. Dit is een van die drie standaard-rysiklusse wat gebruik word om die amptelike brandstofverbruik en CO2-emissies van motors te bepaal, saam met die stedelike en gekombineerde bestuursiklusse.
Die buitestedelike bestuursiklus verteenwoordig rytoestande wat teëgekom word op hoofweë, landelike paaie of voorstedelike gebiede met hoër spoed en minder gereelde stop in vergelyking met stedelike bestuur. Dit is ontwerp om meer aaneenlopende bestuur teen matige tot hoë spoed te weerspieël, tipies tussen 60 km/h (37 mph) en 120 km/h (75 mph). Die siklus behels wisselende motorsnelhede, versnellings en vertragings om werklike bestuurspatrone buite stedelike omgewings voor te stel.
Tydens buitestedelike toetse word die motor se brandstofverbruik en uitlaatgasse gemeet om sy doeltreffendheid onder hierdie spesifieke bestuurstoestande te bepaal. Die resultate word gebruik om verbruikers en regulatoriese owerhede te voorsien van gestandaardiseerde inligting oor 'n motor se brandstofdoeltreffendheid en emissieprestasie in verskillende bestuurscenario's.
Die buitestedelike bestuursiklus is belangrik omdat dit voorsiening maak vir 'n evaluering van 'n motor se werkverrigting en doeltreffendheid tydens langafstand- of snelwegry, waar faktore soos aërodinamiese sleur en bestendige-toestand-vaart 'n beduidende rol speel. Hierdie inligting kan verbruikers help om die brandstofdoeltreffendheid van verskillende motors te vergelyk en ingeligte besluite te neem.
Dit is opmerklik dat die buitestedelike bestuursiklus, saam met ander bestuursiklusse, vir toets- en sertifiseringsdoeleindes gebruik word en dalk nie noodwendig die werklike brandstofverbruik weerspieël nie. Werklike brandstofverbruik kan wissel na gelang van individuele bestuursgewoontes, padtoestande, verkeersopeenhopings en ander faktore.